පික්-පොකට් ගැසීමේ කලාව හා ප්‍රතිවිරෝධය ගොනා ට ඇන්දවීමේ කලාව

ඔන්න හිතන්නකෝ දැන් මේ පිටකොටුව පැත්තේ යමින් ඉන්නවා කියලා. එක පාරටම පර්ස් එක පොකට් ගහගෙන එකෙක් පැනපි ! පර්ස් එකේ අළුත් අයිතිකාරයා ලෝකයේ ඕනෑම බාධක දිවීමේ ශූරයෙකුට වඩා දක්ෂ විදියට අර මහසෙනඟක් මැදින් ඉදිරියට ම ඇදී යනවා. පරණ අයිතිකාරයත් යළි අත්පත් කර ගැනීමේ මෙහෙයුමක ! ඒ වෙලාවේ ලෝකේ තියෙන ඉහළ ම ධෛර්යය අර ගෙන ලුහු බඳින ගමන් සපෝට් එකක් ඉල්ලල බෙරිහන් දීමේ ද්විත්ව කාර්යයක ! අපරාදේ කියන්න බෑ......අසාධාරණය, අයුක්තිය නො-ඉවසන මිනිස්සු මේ ලෝකේ-රටේ කොයි තරම් ඉන්නවද....කෑ ගහන්නත් කළින් ම පස්-හය දෙනෙක්ගේ පිරිසක් සපෝර්ට් එකට සෙට් වෙලා ! දැන් පර්ස් එකේ මුල් අයිතිකාරයටත් වඩා උද්‍යෝගිමත් ව ලුහුබැඳිමේ කටයුත්ත කරන්නේ ඒ අය. කොටින් ම කියතොත් මුල් අයිතිකාරයා ට පැත්තකින් ඉන්න කියලා මේ අය දැන් වැඩේ අත ට අරන්.
ඒත් කතන්දරේ හරියට ම තේරෙන්නේ පස්සේ නේ. (ඇත්ත ම කියතොත් මේ සීන් එකේ තිරයෙන් පිටිපස්සේ කේස් එක දකින්න ඉඩක් නැති නිසා ගොඩ දෙනෙකු ට මේ කතන්දරේ තේරෙන්නේ ම නෑ) අර ‘සපෝටර්ස්‘ ලා සෙට් එක තරඟෙට එන්ටර් වෙලා තියෙන්නේ මුල් අයිතිකාරයා ගේ සපෝට් එක ට නෙවෙයි. දෙවැනි අයිතිකාරයා ගේ සපෝට් එක ට ! පස්සේ ඒ ගොල්ලා එකතු වෙලා ‘යහපත් සමූපකාරිකයෝ‘ වගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ට හා සාමකාමි සහජිවනය ට අකුරකින්වත් හානියක් නො වන විදිය ට, ඕනැනම් ඌනපූඍණයක් විදිය ට සමාජවාදයටත් එකඟ ව අර පර්ස් එක වගේ දේපළ බෙදා-හදා ගන්නවා !!!
මේ සීන් එක අකුරු කරන්න අදහසක් පහළ වුණේ  පහු ගිය දවස්වල මෙහෙ සැපත් වෙලා ගිය නවනිදම් පිල්ලේ නෝනා වටේ කරකැවුණු සිද්ධිදාමය දකිද්දී. මෙහෙට එද්දී සුළි සුළං-මෙහෙන් යද්දි මඳ පවන් ! එක්සත් ජාතින්ගේ සංවිධානය ගැන- විශේෂයෙන් ම පිල්ලේ නෝනා ගැන බලාපොරොත්තු එල්ල ගෙන හිටපු අසරණ වින්දිතයන් ට වුණේ තමන් ට තිබුණ බරව කකුලෙන් ගැහුව වගේ වැඩක්. එක අතකට මේව මෙහෙම වුණ එකත් හොඳයි. මොකද දැන් බරව කකුල් ගැන විශ්වාසය අතෑරලා හොඳ කකුල ට වාරු දිල හිටගතෑකි නේ.
සුළි සුළඟ නිසා ගොඩක් දේවල් වුණා නො වුණත් අඩු ම ගානේ වුණා වගේ පෙණුනා. වෙඩි වැදුනු (තබනු ලැබු කිවොත් අප්සෙට් නේ) වැලිකඩ හිරගෙදර බිත්ති-ගේට්ටු පිළිසකර කෙරුණා. හිරකාරයෝ ‘නිදහසේ‘ ඉන්නවා වගේ පෙනෙන එළිමහන් හිරකඳවුරක් වුණත්, එහෙ ම නොකියන උතුරේ ඩෙඩි ‘වැදුනු‘ වාහන පවා අතුරුදන් කෙරුණා. සර්වබලධාරි ජනාධිපතිතුමා කියන එක ම ඇමතිවරයා යටතේ වුණත් පොලිසිය වෙන ම අමාත්‍යාංශයකින් සිවිල් වුණා. වැරදිලා හරි ‘අපරාදෙකට‘ මිලිටරියේ ඇත්තෝ සම්මාදන් වෙලා ද කියල හොහල බලන්න ‘පරීක්ෂණ‘ කොමිසන් පත් කෙරුණා. රතුපස්වල දි වෙඩි වෙඩි තැබීමේ නියෝග දුන්නා කියපු මිලිටරි ලොක්කො පස්දෙනෙක් ම ගෙදර යැව්වාල තාවකාලික ව- ‘පරික්ෂණ‘ කටයුතු ඉවර වෙන තුරු.මේ වගේ දහසකුත්-එකක් කටයුතු දැන වදාරලා පිල්ලේ නෝනා කියපි “ලංකාව හරි ම ෂෝක් නේ“ කියලා. ඔය අතරවාරේ ආණ්ඩු කරන බබාලගේ හරිහමන් අනුදැණුමක් නැති ව මේ දවස්වල තමන් ගේ නිත්‍යානුකූල පුත්‍රයා ට පණ බේරාගන්න ලෝකේ කොහේ ම හරි පරදේසක්කාරයෙක්(උන්නාන්සෙගේ වචන අනූව) සරණ යන්න පිට-පොට ගහන ඇමැත්තෙක් ඇතුළු කීපදෙනෙක් ගේ ශ්‍රී කියුම්-විහිළුවංශ, බලු සේනා වගේ අයගේ ශ්‍රි කෙරුම් ගැන හිතට ටිකක් අප්සෙට් කීවා ම ලොකුතුමා කිවා ලු “ සොරි අනේ, මේ අපේ සමහර බබාලගේ උපන් හැටිනේ“ වගේ කතාවක්. එතකොට පිල්ලේ නෝනත් කීවලු “ අනේ කමක් නෑ අනේ. කෙහොම වුණත් අර ඕගොල්ල පත් කර ගත්ත, ඕගොල්ලන් ගේ කොමිසන් සභාවල තීන්දු ටික මේ දැන් කරල තියෙන හරිය වගේ සම්පූර්ණ කර ගෙන යන්න. නැත්නම් ඒව කරන්න කියල අපට බල කරල කියන්න වෙනවා හොදේ“ කියල.
මේ නාට්ටිය මෙහෙමවත් නොවුණොත්, ඔය ‘ප්‍රජා-තන්ත්‍ර-අන්දරේ‘ බැලන්ස් කරගන්න අමාරු වෙනවා කියන එක ගැන මේ කවුරුත්  අවදියෙන් වෙන්න ඇති ඉන්නේ.
ඉතින් අර පික්-පොකට් කතන්දරේ එක්ක පූර්ව-අපර සන්ධි ගලපාගැනීම දැන ට පාඨක උත්තමයන් වන ඔබ ට බාරයි. පස්සේ පුළු-පුළුවන් විදියට අ-පාඨක උත්තම හුදි ජනයන් එක්කත් බෙදාගන්න ක්‍රමයක් ඇතොත් මරේ-මරු. කර්තෘභාග අපේක්සාවක් නෑ. දැනට අපි එකතු වෙලා මේ ගලපා ගැනිම පටන් ගනිමු කෝ.
පිල්ලේ නෝනා සහ ඒ වර්ගයේ කට්ටියගේ නැවත-නැවත පිරිනැමෙන අනගි අවස්ථා ගැන ඔළුවට ආපු තවත් සීන් එකක් ගැන ඊළඟ පෝස්ටුවකින් අකුරු කරන්න අපේක්සාවක් තියෙනවා ඕන්.